หน้าที่ของคำในภาษาอังกฤษ

หน้าที่ของคำในภาษาอังกฤษ (ภาค1)

ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนนะครับว่า เรื่องที่ผมเขียนอยู่นี้ ไม่ใช่เน้นตำราเท่าไหร่ เพราะการเน้นอย่างตำรา เราไปอ่านที่ไหนก็ได้ ทั้งในอินเตอร์เน็ตและในหนังสือ แต่ที่เขียนอยู่คือเน้นให้เข้าใจง่าย และเป็นการทบทวนโดยจะตัดเงื่อนไขที่จุกจิกเกินไปออก เพราะฉะนั้น อย่าหวังสูงกับบล็อคนี้จะครับ เน้นปฏิบัติครับ ไม่ใช่ทฤษฏี เน้นการใช้งาน ไม่ใช่เอาไปใช้ในห้องเรียนครับ และเป็นการเขียนสดๆ คือนึกอะไรได้ก็เขียน จึงอาจมีข้อตกหล่นอยู่บ้าง ต้องขออภัย และจะกลับมาเขียนเพิ่มเติมให้ทีหลังด้วยครับ

การอ่านภาษาอังกฤษให้รู้เรื่อง จำเป็นต้องรู้ว่า คำในประโยคนั้นๆ ทำหน้าที่อะไรในประโยค เพราะคำบางคำจะทำหน้าที่ขยายคำอื่น ไม่ใช่คำหลักๆ ในประโยค แต่คำบางคำทำหน้าที่หลักในประโยค จึงจำเป็นต่อการแปล

เริ่มจากชนิดของคำก่อนนะครับ

1. คำนาม (noun) คือ คน สัตว์ สิ่งของ (เริ่มต้นครับ เพราะมีอย่างอื่นด้วย เช่น คำที่ขึ้นต้นด้วย การ... ความ... แต่อย่าเพิ่งไปสนใจครับ)

2. คำกริยา (verb) อาการที่กระทำ คือ การเคลื่อนไหว เช่น วิ่ง เดิน จับ จาม ขโมย (นึกถึงภาษาไทยไว้ครับ ก็เหมือนคำกริยาในภาษาไทยนั่นแหละ)

3. คำคุณศัพท์ (adjective) หรือ adj. ถ้าเปิด dictionary เราจะเห็นต่อท้ายคำศัพท์ว่า (a) นั่นแหละครับ คำคุณศัพท์
เอาล่ะหวา..... คำไทยก็เรียกยาก อังกฤษยิ่งเรียกยากขึ้นไปใหญ่ มันคืออะไรเนี่ย
เอาเป็นว่า คำคุณศัพท์คือ คำที่ขยาย คำนาม ง่ายมั๊ย ว่าง่ายก็ง่าย ว่ายากก็ยิ่งยากกว่า (เพราะชนิดของมันเยอะมาก)

4. คำกริยาวิเศษณ์ (adverb) หรือ adv. คือ คำขยายคำกริยา

เ่อ่อ..... จำไว้ว่า คำคุณศัพท์ ขยายคำนาม คำกริยาวิเศษณ์ (adverb) ขยายกริยา (adverb ต้องขยาย verb)

ขยายยังไง.....

adjective ขยายคำนาม ว่า คำนามนั้น มีลักษณะ สี ขนาด สวยงาม น่าเกลียดน่าชัง อย่างไร คือ เป็นคำอธิบายลักษณะของคำนามนั่นแหละครับ รวมถึงความรู้สึกด้วย เช่น เสียใจ ดีใจ กลุ้ม ประหม่า อะไรอย่างนี้เป็นต้น
ความรู้สึกเนี่ย เป็นคำคุณศัพท์นะครับ ไม่ใช่คำกริยา แยกแยะให้ออก เสียใจเป็นคำคุณศัพท์ ร้องไห้ เป็นกริยา ดีใจ เป็นคุณศัพท์ หัวเราะเป็นกริยา

adverb ขยายคำกริยา เช่น ร้องไห้ เป็นกริยา แล้วร้องไห้ เป็นยังไง ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร หรือร้องไห้อย่างหนัก คำว่าอย่างหนัก เป็นคำ adverb คนเดิน เดินเร็ว เดินช้า

ลองดูนะครับ

เขาจับลูกแมวสีดำอย่างทุนถนอม
เขา (คำนาม) จับ (กริยา) ลูกแมว(คำนาม) สีดำ (adj. เพราะขยายลูกแมวว่ามีสีดำ) อย่างทุนถนอม (adv. เพราะขยายคำว่าจับ คือจับอย่างทนุถนอม)

เด็กผู้หญิงผมทองคนนั้น ร้องไห้ฟูมฟาย
เด็กผู้หญิง (n.) ผมทอง (adj. ขยายคำนามคือเด็กผู้หญิงมีผมทอง) ร้องไห้ (v.) ฟูมฟาย (adv. ขยายร้องไห้ ว่า ร้องอย่างฟูมฟาย)

แมวอ้วนจับหนูอย่างว่องไว
แมว (n.) อ้วน (adj. ขยายแมวว่าอ้วน) จับ (กริยา) หนู (n.) อย่างว่องไว (adv. ขยายคำว่าจับ คือ จับอย่างว่องไว)

ไอ้แมวลายตัวนั้นน่ะ จับหนูสีขาวได้ในตลาด เสร็จแล้วมันก็วางหนูลง เลียปากแผล่บๆ ด้วยความหิวกระหาย
แล้วก็ขยอกเข้าไปทีละนิดๆ (อึ๋ย ขนลุก)

หวาย... ยาวจัง
คำบางคำเป็นวลีขยายครับ เอาเฉพาะคำที่เราต้องการแยก ไม่ต้องแยกทุกคำ
แมว - n. / ลาย -adj / จับ - v. / มัน n. (จริงๆ แล้วมันเป็นคำสรรพนามครับ) /วาง - v. / หนู - n. / เลีย - v./ แผล่บๆ - adv. (ขยายคำว่าเลีย) / ขยอก (กลืน) -v. / ทีละนิด - adv. (ขยายคำว่าขยอก)


คำบางคำความหมายเป็นได้ทั้งคำคุณศัพท์และกริยาวิเศษณ์นะครับ ต้องอาศัยดูรูปประโยคเอา ว่างๆ ลองเอาประโยคใดประโยคหนึ่งในภาษาัอังกฤษมาแยกแยะดูก็ได้ครับว่า มีคำชนิดใดในประโยคบ้าง)

to be continued โปรดติดตามตอนต่อไปครับ ..............